“پردیس رحیم پور” گرافیست خوزستانی یک سال است که بر اثر سانحه تصادف خانه نشینی اجباری را تجربه می کند.گسترش کرونا ، اما این خانه نشینی را دو چندان نموده است
رحیم پور که سابقه همکاری با هفته نامه بامداد زاگرس را دارد در گفتگویی روایت آنچه بر او گذشت را با خبرنگار ما در میان گذاشت ، سختی های بعد از تصادف و امیدواری های به آینده .این گفتگو را در ادامه بخوانید
پردیس رحیم پور می گوید: از وقتی خودم را شناختم عاشق رنگ و حرکت و هیجان بودم، بخاطر همین بود که به هنرستان رفتم. ذهنم همیشه در حال جستجو و حرکت بود، علاقه ی زیادی به ایده های جدید و نوآوری داشتم، لذا در همان دوره هنرستان ،طراحی تبلیغاتی را برای شرکت های تبلیغاتی و موسسات انجام میدادم،در دوره پیش دانشگاهی علاوه بر فعالیت های یاد شده عکاسی را هم شروع کردم و بعد از کنکور و کسب رتبه دلخواه رشته گرافیک را در دانشگاه چمران واحد شوشتر دنبال کردم و همزمان به کار عکاسی به صورت حرفه ای پرداختم، چهار سال دانشگاه را در حال تردد بین اهواز و شوشتر بودم زيرا محل كار و زندگي در اهواز و محل تحصيل در شوشتر بود،
* حادثه وحشتناک تصادف خانه نشینم کرد!!
وی ادامه داد ؛ وقتی به ترم آخر رسيدم و خوشحال از اينكه به زودي اين رفت و آمد طاقت فرسا به پايان ميرسد روز ١٩ خرداد ٩٨ دومين امتحان پايان ترمم بود كه به قصد امتحان از خانه خارج شدم. هنوز چند کیلومتر بیشتر از اهواز خارج نشده بودم که بر اثر اشتباه‌ِ راننده دچار سانحه ی تصادف شدم ..
مهره های مهم کمرم شکست و نخاع آسیب شدید دید. باورم نمیشد که کاخ آرزوهای من با یک خطای رانندگی این چنین سرنگون شده. ابتدا فکر میکردم بعد از مرخص شدن از بیمارستان نهایتاً چند روز بعد میتونم حرکت کنم و بلند شوم ولي واقعيت اينطور نبود؛
و .. اما همه ي اين موارد با تحمل درد و رنج فراوان و گذشت زمان بهبود يافت جز يك مورد آن هم آسیب نخاع که همچنان با آن دست و پنجه نرم میکنم. همه ی اقوام و دوستان از این موضوع دچار شوک شده بودند و هرکس به نوعی به من دلداری میداد
*مدیون خانواده و دوستانم هستم
رحیم پور افزود : اما هر زمان که به برنامه های خود فکر میکردم، به اینکه این چهار سال چقدر تلاش کرده بودم تا در کار و حرفه ی خود (عکاسی) بتوانم حرفی برای گفتن داشته باشم و تازه میخواستم بعد از اتمام دانشگاه ایده های جدیدی که در ذهن داشتم را عملی کنم ، دچار خشم و ناراحتی می شدم
در این مدت خانواده پا به پای من پیش آمدند وبه شکلی سعی در همدلی و حمایت از من برآمدند اما هیچکدام از آنها نمیتوانستند میزان درد و رنجی را که من تحمل میکنم را جبران کنند.
هر بار که به آینده ام فکر میکردم به تمام زحمت هایی که در این مدت کشیده بودم برای جایگاهی که داشتم ؛ نمی توانستم جلوی خشم و ناراحتی خودم را بگیرم.
هر چه که بیشتر میگذشت بیشتر متوجه میشدم که راه نرفتن فقط یکی از مشکلات یک فرد ضایعه ی نخاعی نیست و مسائل و مشکلات فراوانی هست که باید با همه ی آنها کنار بیام و یا بتوانم برای هر کدام از آنها حل مسئله کنم.
کم کم فهمیدم که زندگی خیلی وقت ها آنطور که ما فکر میکنیم پیش نمی رود
*هیچگاه برای از دست دادن چیزی فکر نکرده بودم !
گرافیست خوزستانی اظهار داشت ؛ فهمیدم که ما یاد نگرفتیم که خودمان را برای از دست دادن ها آماده کنیم در مدرسه و در زندگی فقط به “بدست آوردن ها” فکر میکنیم و اصلا به “از دست دادن ها” توجه نمی کنیم. یاد گرفتم که زندگی یک مسیر است و این مسیر باید ادامه داده شود در طول این مسیر ممکن است اتفاقات زیادی
چه خوشایند و چه ناخوشایند رخ دهد ولی هیچ کدام نمی تواند مانعی برای پیش رفتن و ادامه ی مسیر باشد چرا که مسیر زندگی و من باید انتخاب کنم.
* دوباره و عالی تر از قبل کارم را ادامه می دهم
وی گفت : بنابراین روی خودم کار کردم که بتوانم شرایط فعلی خود را بپذیرم ولی از نو شروعی با قدرت بیشتر داشته باشم.
هر روز تمرین و ورزش میکنم و تلاش میکنم مهارت های جدیدی بدست میاورم مطالعه میکنم و برنامه های کاری خودم را دنبال میکنم
من باید بپذیرم که یک توان یاب هستم توان یابی که برنامه دارد و در مسیر زندگی خود معنای حقیقی زندگی را درک کرده الان بعد از یک سال به این نتیجه رسیدم که هیچ کدام از اتفاقاتی که برای من پیش آمد نمیتواند مانع ذهن خلاق و جستجوگر من باشد.
پیشرفت و موفقیت به جسم کامل و سالم نیست بلکه به ذهن و فکر خلاق میباشد.
در حال حاضر به فعالیت عکاسی ادامه میدهم و همچنین به طراحی تبلیغات برای ارگان ها،
مجموعه ها و موسسه ها.
۱۷ نظر
ناشناس
پردیس جان الگو بودن کار هر کسی نیس فقط انسان های خوداگاه قادرند الگو و نمونه شوند موفق باشی و به تمام انچه میخواهی به امید خداوند می رسی
ناشناس
عزیز دلم تو بی نظیری جای زخم هات نشان قدرت توست باافتکار خلاق خودت هیچ چیز مانع تو نخواهد شد 🌹
آوین چهارلنگی
عزیز دلم چه زیبا در مورد احساسات درونی خودت صحبت کردی هیجانات، نومیدی ، خشم،قدر شناسی و بالاخره امید دوباره و برخاستن و دنبال کردن ذهن خلاق و…
آفرین برتو ،قطعا ساده نگذشته و نخواهد گذشت چون اصلا دراین دنیا هبچ چیز ساده بدست نمیاداما با همت بلند و تلاش و پشتکار قطعا هرچیزی دست یافتنی است…با آرزوی موفقیت برای دختر گلم
ناشناس
پردیس جان تو فوق العاده ای امیدوارم خدای مهربان توانایی و قدرت زیادی به تو بدهد تا انشاله به آرزوهای قشنگت برسی دختر زیبا روی عزیزم😍😍
دوست
پردیس جان زندگی همواره در خطوط درهم و فراز و فروزهای پنهانش جریان دارد و انسان را با ریتم تند و کندش به چالش می کشاند و در این ناملایمات روزگار، پوستین صبر و بردباری را به نواندیشان و استوارانی چون تو هدیه می دهد،آینده از آن تو و دستان پرتوان توست با افکاری قدرتمند می توانی تنی نیرومند و آینده ای تابناک را رقم زنی و درخششت را در تمام عرصه ها ادامه دهی و در این مسیر طاقت فرسا همه ما در کنار تو و بال آرزویت خواهیم بود تا لحظه اوج و موفقیتت
پریسا
پردیس عزیزم از خدا میخوام هر چه زود تر سلامتی کاملت رو بدست بیاری 🥰😘🥰
هدی
پرداخته شدن یک الماس نیاز به فشار و سختی و تحمل دارد. الماس درونت را پرورش بده تا ببینی که در نهایت درخشش ان همه ی چشم هارو خیره خواهد کرد
معصومه
چه زیبا گفتی عزیزم.
به تلخی ها اجازه نده، شیرینی زندگیت را، از تو بگیرن
تو لایق بهترین هایی. از خداوند بهترینها را برات آرزو میکنم
صبا
قطعا از این پس چنان شکوفایی را تجربه خواهی کرد که قبلا تصورش رو هم نمی کردی بانوی قدرتمند
ناشناس
برکت و عنایت خداوند همیشه همراهت خواهد بود.. حتما این محدودیت در کنار این روحیه باعث میشه چنان قدرت هایی رو در خودت کشف کنی که قبلا به خواب هم ندیده بودی
پاینده و سرافراز باشی
Arash
پردیس جان تو باعث افتخار ما دوستات شدی،چه قبلا چه الان،هیچ فرقی هم نمیکنه،تلاش کن ادامه بده و موفق شو مطمعن باش تو سختیا مارو داری🌹🌹
ناشناس
هیچ چیز جلوی راهتو نمیگیره.
تو الگو هستی.
Mehdi
انشالله هر چه سریع تر سلامتیتون رو بدست بیارین خانم رحیم پور شما برای این شهر مفید خواهید بود 🌹
ناشناس
دخترزیبا انشالله خداوند انرژین را دوچندان کندفوق العاده ای
Mona
پرديس جانم انشالله كه قدم در هر راهى ميزارى موفق باشى
پریسا
پردیس عزیز من هر وقت تو رو توی دانشگاه میدیدم خوشم میومد ازت بخاطر این همه خلاقیت و استعداد و پشتکاری که داشتی .خیلی از عکسات خوشم میومد واقعا کارت عالیه و خوشحالم از اینکه دوباره تونستی به خودت ایمان بیاری و شروعی قوی تر از قبل داشته باشی .من به موفقیتت ایمان دارم .برات آرزوی بهترین ها رو دارم
Neda.b
سلام پردیس جان.از مادری مثلِ خانم شکوهمند عزیز که مسئول بسیار صبور و مهربون ماهستند همچین دختری هم برمیاد. بااینکه شمارو ندیدم اما از چهرتون انرژی مثبت دریافت میکنم و مطمعن هستم فردی مثل شما هیچ سدی نمیتواند مانع اهدافش شود چون شما بسیار سخت کوش و بااستعداد هستید و قطعا باوجود این مشکل باز به همه ی اهدافتان خواهی رسید🌹